Multidisciplinaire samenwerking in de praktijk | 6 februari 2020

Altijd zijn ze stipt op tijd voor de afspraak, zelfs vaak iets te vroeg. Behalve deze middag. Ik zie deze mensen twee keer per week. Mevrouw heeft een chronische ziekte en meneer is haar echtgenoot en mantelzorger. Hij brengt haar altijd naar de afspraak. Ik kijk op de klok en een keer naar buiten, maar ze zijn er nog niet. Niet op tijd en ook niet vijf minuten te laat. Ik ga me al zorgen maken en wil gaan bellen, maar dan zie ik hen ineens aankomen. Wel tien minuten te laat.

‘Je moet maar een beetje bij me uit de buurt blijven, want ik ben niet te genieten,’ zegt meneer. ‘Ik heb net ruzie gemaakt en ben ontzettend boos.’
Mevrouw ziet eruit alsof ze een marathon heeft gelopen. Ik laat hen beiden even bijkomen. Omdat ik toch een tikje nieuwsgierig ben, vraag ik wat er aan de hand is. Wat blijkt: ze waren deze morgen op pad gegaan voor een nieuw televisiekastje, bij een groot blauw en geel woonwarenhuis. Daar was van alles mis en niet volgens verwachting gegaan. Ze waren een beetje uit het veld geslagen. Uiteindelijk was het gelukt om het gewenste kastje uit de vele verschillende schappen bij elkaar te toveren. Gehaast en geërgerd waren ze vervolgens naar mij komen rijden.
‘En nu moet dat ding nog in elkaar ook!’

Als je elkaar voor langere tijd en zo regelmatig ziet, heb je het ook weleens over andere dingen of juist over andere dingen dan zorg en oefeningen. Ik laat hen weten dat ik best wat weet van het in elkaar zetten van kastjes van dit woonwarenhuis, dus dat ze kunnen bellen als ze hulp nodig hebben bij de montage. Mogelijk dat ik hen op afstand kan helpen.

Die dag laat ik mijn telefoon expres wat langer aan, maar er wordt niet gebeld of geappt. Maar… de volgende dag krijg ik een appje. ‘Lianne, ik heb onderdelen over… weet jij waar ze voor zijn?’ Ik vraag om wat foto’s en weet zeker dat de overgebleven onderdelen niet nodig zijn voor deze uitvoering. Later die dag krijg ik nog een foto van het kastje, keurig in elkaar met de nieuwe televisie erop. Missie geslaagd!

De definitie van multidisciplinaire samenwerking is: ‘beroepsmatige samenwerking van mensen uit verschillende disciplines of vakgebieden, waarbij ieder zijn eigen expertise inbrengt’. Helemaal beroepsmatig was de samenwerking niet, maar zeker multidisciplinair!